Hayatımız boyunca mutluluğu aramamız öğretildi. Her şeyden bir mutluluk bulmak için çabalar olduk bulamayınca da hayata küsüp içimize kapandık ancak mutluluk sürekli değil. Bir işten mutlu olmak zorunda değilsiniz, onu sadece yaparsınız o kadar. Yetişkin oldukça mutluluk yerini otonomluğa bırakır, belki hayatın akışı için bu gereklidir ancak daim mutluluk gitgide azalır. Sorumluluklar artar, kendinizden taviz vermek zorunda olduğunuz anlar çoğalır. Her şey belki başkaları içindir ancak onların yaşamı sizin için önemlidir. Sohbet hattında mutluluğa dair sohbetler yaparsanız farklı yorumlar edinebilirsiniz. İnsan yetişkinken mutlu olabilir mi her gün bir yaşam mücadelesiyse mutluluk nasıl elde edilir. Tek kişinin mutluluğu mu önemli yoksa grup olarak mı mutlu olmalıyız. Genel kanı çoğunluğun mutluluğu kişisel mutluluktan daha uzun ömürlü olduğudur. Yani kişisel bir mutluluktan çok yaşam şekli olarak mutluluk edinilebilir. Yoksa çalışma hayatı ve mücadele insanı yıpratmaktadır. Sohbet hattına mutluluk bulmak için gelen çoğu kişi çoğunluğun mutluluğundan yararlanmaktadır. Gerçekleri göz önüne alarak bir karara varmak gereklidir.